زمین گلف , بهتر است در زمین‌های دارای پستی و بلندی با شیب ملایم قرار گیرد و اگر سایت حالت ساحلی دارد ، در تپه‌های شنی.
به طور مطلوب , زمین باید با جنگل احاطه شده و دارای موانع طبیعی باشد(مثل نهرها ، دریاچه‌ها و ...).
اندازه زمین به تعداد سوراخ‌ها و طول آنها (یعنی فاصله از گوه زیر توپ تا سوراخ) بستگی دارد.
با زمین‌های گلف نمی‌توان همچون سایر امکانات ورزشی قانونمند و استاندارد شده رفتار کرد.
امروزه زمین‌های گلف را تقریبا می‌توان فقط در مناطق روستایی ساخت. به خصوص در مناطقی که بیشتر برای زراعت و جنگلداری مورد استفاده قرار می‌گرفته است. قبل از شروع هر گونه طراحی ، بررسی دقیق سایت باید صورت گیرد.
به هنگام در نظر گرفتن یک زمین جدید ، یک جمعیت حدودا 100000 نفری در منطقه‌ای که کمتر از 30 دقیقه با اتومبیل فاصله داشته باشد ، برای زمین دارای 9 سوراخ لازم است. این امر باید تضمین کند که شمار عضویت به تعداد لازم برای یک کلوب گلف پایدار (حدودا 300 عضو ) می‌رسد.
قسمت مهم هر زمین گلف , منطقه تمرین است که در بر‌گیرنده یک محدوده تمرین اولیه ، یک چمن تمرین و یک چمن همراه با حفره ماسه است.
محدوده تمرین اولیه تا حد امکان مسطح بوده دارای 80 متر عرض باشد تا امکان تمرین 15 گلف باز فراهم آید. طول آن باید حداقل 200 متر یا به طور ایده‌ال 225 متر بوده به طریقی قرار گرفته باشد که برای سوراخ‌های مجاور باعث بروز اشکال نشوند.
چمن همراه با حفره ماسه باید دارای حداقل 300 متر‌مربع مساحت باشد. موانع گودال ماسه‌ای برای پرتاب‌های تمرینی باید حداقل 200 متر‌مربع بوده دارای عمق متغیر باشند. بهترین محل برای منطقه تمرین ، در مجاورت ساختمان کلوب است.
پلان زمین گلف باید عموما براساس تدارک یک زمین 18 سوراخی باشد. به این ترتیب باید یک مساحت 55 هکتاری ترجیحا 60 هکتاری , در دراز مدت در دسترس باشد.
برای آنکه بتوان نیم دور (9 سوراخ) در یک زمین گلف 18 سوراخی بازی کرد ، اولین گوه زیر توپ و چمن نهم و نیز گوه دهم و چمن هجدهم باید تا حد امکان به ساختمان کلوب نزدیک باشد.
نمایی از محیط فایل:
