نصب علایم واضح و مؤثر از جمله ضرورتهای مهندسی راه و ترافیک به منظور بهره‌وری مناسب از راه‌های موجود کشور محسوب می‌شود.

علائم افقی ، عمودی و چراغهای راهنمایی به عنوان ابزار کنترل ترافیک و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻨﻈﻢ و ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺗﺮﺍﻓﯿﮏ و در نتیجه فراهم شدن ایمنی راه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این هدف با کمک علایم انتظامی ، اخطارها و راهنمایی‌ها که توسط این ابزار ارائه می‌گردد ، تامین شده و باعث کاهش تصادف و افزایش ایمنی می‌گردد.

علایم افقی، عبارت است از خط کشی‌ها و علایم و نوشته‌هایی که روی سطح راه اجرا و قرار می‌گیرد. این علایم با رنگها و کیفیتهای مختلف اجرا می‌شود. با افزودن ذرات شیشه‌ای (گلاسبید) ، قابلیت انعکاس و در نتیجه بهتر دیده شدن آنها ، به ویژه در شب ، افزایش می‌یابد.

علایم عمودی ، کنار راه و یا بالای مسیر عبور نصب می‌شود. این علایم ، با رنگ، اندازه و شکل خود پیامی به رانندگان انتقال می‌دهد که با رعایت آنها آمادگی و فرصت لازم برای واکنش راننده و در نتیجه ایمنی بیشتر فراهم می‌گردد.

برای دریافت نمونه فایل اتوکد جانمایی علائم ایمنی یک راه 25 کیلومتری کلیک کنید.

چراغ راهنمایی نیز ابزار دیگری است که ایمنی حرکت در تقاطعها را افزایش می‌دهد. چراغهای راهنمایی در راه‌ها استفاده قابل توجهی ندارد.

به دلایل بالا، نصب علایم واضح و مؤثر از جمله ضرورتهای مهندسی راه و ترافیک به منظور بهره‌وری مناسب از راه‌های موجود کشور محسوب می‌شود. راهی که دارای علایم کم و نامناسب است ، به عنوان یک راه رضایت‌بخش و ایمن تلقی نمی‌گردد. علایم، باید چنان باشد که به موقع و به طور مشخص راهنمایی صحیح را به استفاده‌کنندگان از راه‌ها، ارائه نماید. این گونه راهنمایی‌ها، باید مبهم نبوده و به سرعت قابل درک باشد.

آنها را نباید زودتر از زمان مورد نیاز عرضه کرد، زیرا امکان از یاد بردن آنها هنگام تردد وجود دارد. همچنین نباید آنها را دیرتر از زمان مورد نیاز عرضه کرد. زیرا در این صورت مانورها و حرکات بعدی استفاده کنندگان، به خطر خواهد افتاد.

انواع علایم و خط کشی‌های سواره‌رو و غیره که مورد استفاده قرار می‌گیرد، باید همراه با قوانین مربوط به خود به کار برده شود. محدود کردن شمار انواع علایم موجود به شناخت سریع آنها کمک می‌کند . همچنان که هماهنگی شکل ، رنگ و حرفهای به کار برده شده برای هر نوع از علایم نیز ، برای شناخت سریع آنها مفید است و موجب صرفه‌جویی در وقت طراحی علایم می‌شود. این عمل ، همچنین به مراجع مختلف کمک می‌کند تا یک مفهوم یکسان از تفسیر علایم داشته باشند. چنانچه شکلها و رنگهای گوناگون را برای گروههای مختلف علایم به کار بریم، به شناخت سریع آنها کمک می‌کند.

برای مثال علایم خطر به شکل مثلث، که دارای یک علامت سیاه رنگ با زمینه سفید و حاشیه قرمز است. هماهنگی علایم به تنهایی کافی نیست. هماهنگی علایم بدون هماهنگی در کاربرد آنها ممکن است ایمنی راه را مورد تهدید قرار دهد. برای مثال ، نصب علایم خطر به فاصله‌های نامناسب از محل خطر در مناطق مختلف، راننده‌ای را که به فاصله مشخصی در منطقه خویش عادت کرده گیج می‌کند. برای دستیابی به حداکثر مزایای یکنواختی علایم راهنمایی ، نه تنها لازم است که علایم یکنواخت باشد، بلکه نحوه استفاده از آنها (نصب و روشنایی ) نیز باید یکنواخت باشد. 

ﻧﺸﺮﯾﻪ « ﺁﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺭﺍﻩ‌ﻫﺎ (ﻋﻼﯾﻢ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺭﺍﻩ) »، ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻔﺖ ﻓﺼﻞ و ﻫﻔﺖ ﭘﯿﻮﺳﺖ ﺍﺳﺖ. ﮐﻠﯿﺎﺕ، ﻋﻼﯾﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﯽ  (پیوست: ﻧﻮﺷﺘﻪ‌ﻫﺎ و ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺣﺮوﻑ ﻓﺎﺭﺳﯽ )، ﻋﻼﯾﻢ ﺍﺧﻄﺎﺭی، ﻋﻼﯾﻢ ﻣﺤﺪوﺩﯾﺖ ﺳﺮﻋﺖ، ﺧﻂ ﮐﺸﯽ ﺭﺍﻩ‌ﻫﺎ، ﻋﻼﯾﻢ ﺍﺧﺒﺎﺭی (پیوست‌ها : ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻃﺮﺡ ﻋﻼﯾﻢ ﺍﺧﺒﺎﺭی، ﺣﺮوﻑ ﻓﺎﺭﺳﯽ و ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻋﻼﯾﻢ، ﻃﺮﺡ ﻫﺎی ﺧﻮﺏ و ﺑﺪ ﻋﻼﯾﻢ، ﻣﺮﻣﺖ و ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی ﻋﻼﯾﻢ، ﺳﺎﺧﺖ و ﻧﺼﺐ ﻋﻼﯾﻢ و ﻧﻘﺸﻪ‌ﻫﺎی ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍی ﺳﺎﺯﻧﺪﮔﺎﻥ ﻋﻼﯾﻢ) و ﻧﻘﺸﻪ ﻋﻼﯾﻢ، ﺑﺨﺸﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﺮﯾﻪ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻨﺪ.

ﺍﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﯿﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﻌﯿﺎﺭ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻝ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺳﺎﺧﺖ، ﻧﺼﺐ و ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﻋﻼﯾﻢ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ و ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺗﺮﺩﺩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ‌ﻫﺎ، ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﺳﺎﺯﻧﺪﮔﺎﻥ ﻋﻼﯾﻢ و ﭘﺮﻫﯿﺰ ﺍﺯ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﺳﻠﯿﻘﻪ‌ﺍی ﺗﻬﯿﻪ و ﺍﺑﻼﻍ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 

دریافت ﺁﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺭﺍﻩ‌ﻫﺎ (ﻋﻼﯾﻢ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺭﺍﻩ)

دیدگاه خود را بنویسید

*

تاکنون دیدگاهی در مورد این مطلب ثبت نشده است!